LABEK GONBIDATZEN ZAITU PREKARIETATEAREN AURKAKO JARDUNALDI BATEAN PARTE HARTZERA, MEGAPARKen, ABENDUAREN 7AN

Ezkerraldea ekonomikoki sendoa zen eskualdea izatetik, prekarietatea nagusi den eskualdea bihurtu da. Krisialdia irauten ari den urte luze hauen ostean, Ezkerraldean, Euskal Herrian, behargin txiroak badaude. Beharginek Diru-sarrerak Bermatzeko Errenta eskatu behar dute.

Ezkerraldean lotzen diren kontratu gutxi horiek prekarioak dira; sinatzen diren kontratuen %95a behin-behinekoak dira.Estatu mailako hitzarmenen menpe dauden merkataritzan eta elikagaigintzan, batez besteko soldata 750 eurotakoa da (apalagoa ez bada, emakumeei egiten zaien aldi baterako kontratuak nagusi direlako). Aipatu prekarietatea industriara hurbiltzen ari da; honetan, soldatak, izozteen bidez, murrizten ari dira, eta egiten diren kontratazio berrietan ez dira aitortzen aitzinean zeuden eskubideak.

Ezkerraldeko gazteria ez emantzipatzera edota emigratzera zigortua dago, inoiz egon den belaunaldi prestatuena izan arren. Baina hala ere, hauei eskaintzen zaizkien lanpostuak “kualifikaziorik” behar ez duten eta erraz ordezka daitezkeen apal-betetzaileen, kutxazain, garbitzaile,... lanak betetzeko dira.

Gaur egun, Ezkerraldean, behargin kopuru handiena erabiltzen duten enpresak udalak dira edota Gurutzetako Ospitale bera; enpresa publikoak enplegua sortzeko iturri lirateke, murrizketak egiteari ekin izan ez baliote.

Errealitate honen aurrean, LAB sindikatua duela urte batzuk ezagutzera ematen ari dela arazo hau. Beharginek, lantokietan egin diren inkesta anonimoen bidez, zehaztu dute zeintzuk diren egoera honen zio sortzaile nagusiak. Emaitza latza da, inkestatu diren langileen %80ak lan prekarioetan egiten du lan. Behin-behinekotasuna, soldata, malgutasuna, lanaldi mota, lan ordutegiak egoera hori finkatzen duten elementu gisa adierazi dira.

LABek gura du, antolamenduaren, kontzientziazioaren eta kalean egin borroka bidez, laneko prekarietatearen birus kapitalista hori neutralizatzeko neurriak har daitezela. Eusko Jaurlaritzari eska diezazkiogun eta eskatu behar diegun lehen premiazko neurriak dira:

• 1.200 €tako gutxiengo soldata.

• Lana banatu dadila, lan aste osoa 35 ordutara murriztuz.

• Bertako hitzarmen kolektiboak, Madrilen ezarri erreformen aurka blindatuak.

• Aldi bateko kontratazioari gutxiengo ordu kopurua ezarri.

• Laneko Ikuskaritzak kontrol eraginkorra egin diezaiela enpresei.

Gai hau agenda politikoan sartzen has dadin, horren harira, alarma soziala piztu behar dugu. Horrengatik, gonbidatzen zaitugu eta eskatzen dizugu jende gehiago honetan nahastera anima dezazula, Ezkerraldean, abenduak 7 izango dituenean prestatu dugun ekimenean ahalik eta jende gehien parte har dezan.

Abenduaren 7an egingo dugun manifestazioa Megaparkeko gasolindegitik abiatuko da, goizeko 11:00etan eta prekarietatearen aurkako lasterketa egingo dugu. Irabazlea bere beharginei baldintzarik prekarioenak ezartzen dien enpresa izango da. Baldintza horiek ahalbidetzen dituzten arduradunek (Confebaskek, Eusko Jaurlaritzak eta EAJk) banatuko dituzte dominak.

ZAIN GAITUZU